Mijn atelier: een plek waar mijn creativiteit vrij spel heeft. Een plek om te spelen en dingen te maken. Ik werk zoveel mogelijk vanuit een open en nieuwsgierige houding voor wat zich aandient in mij.
Daarbij is het een bewuste keuze om dit niet vanuit de ratio te gaan evalueren, maar juist om niet teveel na te denken en aan de slag te gaan. Door niet te oordelen ontstaat er ruimte om me volledig op het proces van het maken te concentreren en me hierin te verliezen.
Tweedimensionaal laat het figuur een welkome open beweging zien, vandaar de titel.
Het uitgangspunt is een kobaltblauwe bezemsteel die ik ooit in mijn studententijd op de muur had geplakt, waardoor er ogenschijnlijk een opening in de muur werd gecreëerd.
Als ik in het bos loop word ik gefacineerd door de huid van de boom.
Volgens een oude soefi legende kan niemand de hele werkelijkheid overzien. In de parabel van de olifant wordt dit gegeven helder en met enige humor weergegeven.
Kleine olieverfschilderijtjes die langzaam vorm vinden.
Geïnspireerd op het werk van Howard Hodgkin maak ik regelmatig kleine werkjes die als uitgangspunt een ervaring hebben, zoals bijvoorbeeld een bezoek aan een stad.